تبادل لینک هوشمند 
خبرنامه وب سایت:
آمار
وب سایت:
روش نهادینه کردن باور به توحید در تربیت دینی ...
برگزاری نشست تربیتی با عنوان “روش های نهادینه کردن باور به توحید در تربیت دینی” در جمع اساتید و کادر موسسه آموزش عالی و مدرسه علمیه الزهرا(س) گرگان با حضور سرکار خانم موسوی استاد حوزه و دانشگاه
در این نشست طاهره سادات موسوی استاد حوزه و دانشگاه در بخش اول سخنان خود با استناد به دعای اول صحیفه سجادیه و خطاب به اساتید و کادر این موسسه و مدرسه،وجود آنان را در حوزه های علمیه نعمت بزرگی برای آنان دانست و بر شکرگزاری از این نعمت سفارش نمود و بیان داشت:از مباحث مهم در بحث انسان شناسی ، بحث شکر نعمت هاست. شکر واقعی در واقع استفاده درست از نعمت در جای خود است.مقام شاکرین به زبان نیست بلکه به استفاده درست از نعمت است.
وی ادامه داد :بحث از نهادینه کردن باور دینی از سنخ عمل است نه از سنخ علم لذا با ظواهر کلمات بدست نمی آید بلکه انسان باید در مقام عمل راه خودسازی را داشته باشد تا به باور دینی برسد.
خانم موسوی افزود: آموزش ها از باب مقدمه تاثیر گزار است اما آنچه بدست می آید از راه حلال و حرام ، تزکیه و خودسازی ، مقید بودن در کارهای عملی ، لقمه حلال و …است که برای انسان حالتی را ایجــاد می کند که اعتقادات دینی در وجود او راسخ و ملکه شود.
استاد حوزه و دانشگاه خاطر نشان کرد : اهل مشارطه ومراقبه و محاسبه شوید تا باورهای اعتقادی شما از حد زبان به جایی برسد که برای شما مقام آفرین شود.
وی تصریح کرد : هر انسانی که می خواهد باورهای اعتقادی را در خود ایجاد کند باید از راه عملی وارد شود.برای خود برنامه ریزی معنوی داشته باشید. در شبانه روز فرصتی برای خود درنظر گرفته و در دادگاه نفس خود ، خود را محاسبه نمایید.
در کلام و سیره عملی بزرگان دین نیز وارد است که با محاسبه نفس خود و خودشناسی به باور و اعتقاد دینی رسیدند.
گاهی انسان نعمت ها را استفاده می کند ولی شکر ان نعمت ها را بجا نمی آورد و اگر شکر نعمت را بجا نیاورد چه می شود !!! در دعای اول صحیفه سجادیه هست که امام سجاد (ع) می فرمایند : الحمدلله که به من راههای شکر نعمت آموختی.
1-نعمت شناس باشید
2-منعم شناس باشید
3-بعد شکر نعمت را بجا اورید.
نعمت سلامتی امنیت و …از کجا امده ! بعد حضرت می فرمایند اگر من نمی فهمیدم نعمت را و بجا نمی آوردم شکر آن را ، اگر محبوس می شدم از فهم این نعمت ،هبوط می کردم از حد انسانی به حد بهیمی.این نکته بسیار مهمی در بحث انسان شناسی است. بهیمه می خورد می آشامد ولی نمی داند از کجا امده.
شکر نعمت هم الحمدلله و اینها نیست ، شکر نعمت به استفاده درست از نعمت در جای خود است. گاهی انسان می خواهد مقام شاکرین داشته باشد با شکر زبانی نمی شود به این مقام رسید. شکر نعمت به استفاده درست از این نعمت هست. الحمدلله شما دارای نعمت بزرگی هستید.
یک درس هایی است که در هیچ کتابی پیدا نمی شود و به اصطلاح از سنخ علم نیست که در کتاب ها پیدا شود. اگر چیزی در جایی که وجود ندارد دنبالش بگردیم خودمان را خسته کردیم.در زمینی که آب ندارد هرچه بکنی به آب نمی رسی.این از سنخ علم نیست.اینها از سنخ عمل هستند .
https://alzahra-s3-gorgan.kowsarblog.ir/
نظرات شما عزیزان:
